iMessage και επιθυμίες

Εχω ένα μήνυμα γραμμένο στο κινητό αλλά δεν μπορώ να το στείλω. Πίστευα ότι το νέο λογισμικό θα με βοηθήσει. Μάταια. Μάλλον δε έχει να κάνει με το «μέσο», ούτε και με το μήνυμα. Εχει να κάνει με τον χρόνο, τον «καιρό», το περιβάλλον. Ανθρωποι περνούν και φεύγουν. Αφήνουν και ξαναπιάνουν την ζωή μου. Την μετακινούν, την αλλάζουν, με αλλάζουν ή έτσι νομίζουν. Κάθε φορά κι ένας νέος ενθουσιασμός να προαναγγέλει την απογοήτευση. Ονειρο - προσπάθεια - ενθουσιασμός - φθορά - απογοήτευση. Κέρδη και ζημιές της επιχείρησης. Από τη μια ο ενθουσιασμός που μένει σαν μνήμη, σαν αίσθηση. Η προσπάθεια που σε τρέφει. Το όνειρο που σε ζει. Από την άλλη οι φθορές. Στην αρχή ελεγχόμενες αλλά με τον καιρό ολέθριες. Αυτό που σε παρασέρνει πληγώνει τους υπόλοιπους που μένουν πίσω. Πληγώνει τους προηγούμενους ενθουσιασμούς και τα όνειρα που έκανες πραγματικότητα. 

Δεν βοηθά το i-message. Δεν θα πεις ποτέ μ' αυτό την αλήθεια σου. Αραγε θα πούμε ποτέ οι άνθρωποι την αλήθεια; Η βαθιά φωνή μάς λέει να τρέξουμε. Να τρέχουμε πάντα μακριά προς τις επιθυμίες μας. Να ζητάμε τα πάντα για μας. Να παίρνουμε μόνον κι αν κάποια στιγμή δίνουμε να είναι πάλι για μας. Μετά αρχίζουν οι συμβιβασμοί. Τα όρια των θυσιών και μια εικόνα - ψέμα για να βλέπουν οι άλλοι. Τί να κουβαλήσει ένα μήνυμα; Εχουν προηγηθεί δεκαετίες με πράξεις και παραλείψεις και αναζητείς έναν τρόπο να ανασκευάσεις αλλά όσο το προσπαθείς τόσο συντηρείς την αντίθετη εικόνα. Θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα και δεν απαντάς στις κλήσεις. Ξεχνάς ότι κάποια στιγμή έχουν όλα ένα τέλος. Μετά από την απογοήτευση δεν έρχεται πάντα το όνειρο. Δεν είναι δεδομένο. Κάποια στιγμή δεν θα έρθει και θα μείνεις με τα προηγούμενα. 

Πέρασε μεγάλο διάστημα από το προηγούμενο μήνυμα σ' αυτό το μπλογκ. Τότε ήταν κάποιος που «έφυγε» ο παραλήπτης. Τώρα κάποιοι που είναι ακόμα εδώ. Γιατί, ξέρεις, υπάρχουν και στιγμές που αρχίζουν να σε απασχολούν αυτοί που είναι δίπλα σου. Αυτοί που μπορείς να δεις, να αγγίξεις, να πάρεις και να δώσεις. Και ίσως αυτή σου η επιθυμία να μην είναι αμαρτία αλλά, αντίθετα, το μόνο άρτιο που έχεις καταφέρει. Με ειλικρίνεια η ψυχή ψάχνει να πάρει. Ζωή το λένε και είναι κάπου εδώ κοντά.